Urodził się 5 marca 1919 roku w Piotrkowie Trybunalskim. Do szkoły powszechnej uczęszczał w Sieradzu. W roku 1937 r. zakończył edukację w Państwowej Szkole Techniczno - Przemysłowej w Łodzi. Następnie ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy Lotnictwa. Pracował w PZL w Mielcu przy produkcji bombowca Łoś.

Przed wybuchem II wojny światowej w stopniu kpr. pchor. rez. został zmobilizowany do 3 Pułku Lotniczego w Poznaniu, gdzie dotarł po południu 1939 r. Został przydzielony do Eskadry Treningowej i wraz z nią ewakuował się drogą lądową do Rumunii, gdzie miały czekać francuskie samoloty. Granicę przekroczył wieczorem 17 września. Udało mu się przedostać do Francji, skąd jednym z pierwszych transportów przewieziony został do Wielkiej Brytanii. Otrzymał tam numer służbowy 76812.

W lipcu 1940 r. odbył przeszkolenie w EFS w Old Sarum, a następnie w OTU w Hawarden. 10 sierpnia 1940 r. został przydzielony do 54 Dywizjonu Myśliwskiego RAF. 28 sierpnia został przeniesiony do 603 DM RAF. 2 października rano w rejonie Croydon uszkodził Me 109, a trzy dni później nad Dover zestrzelił Me 109, który wpadł do morza. 25 października podczas walki w okolicy Hastings został zestrzelony przez Me 109 i ranny przymusowo lądował. Po krótkim pobycie w szpitalu powrócił 6 listopada do 603 DM RAF.

19 marca 1941 r. został przeniesiony do 317 "Wileńskiego" DM. W jego składzie walczył do 28 stycznia 1942 r., kiedy został przesunięty na odpoczynek do 58 OTU, gdzie pełnił funkcje instruktora. Po siedmiu miesiącach, 25 sierpnia 1942 r. powrócił do 317 DM.

Zgłosił się na ochotnika do zespołu udającego się do Afryki i został zakwalifikowany do pierwszego składu.

W czasie pobytu w PFT zgłosił zestrzelenie jednego Me 109 i zestrzelenie prawdopodobne Mc 200 (20 kwietnia 1943 r.) oraz uszkodzenie jednego Fw 190 (4 kwietnia).

Po powrocie do Anglii ponownie został skierowany do 317 DM, do którego trafił 22 lipca 1943 r. Jednak już miesiąc później - 20 sierpnia - przesunięto go na stanowisko instruktora do 16 (P)SFTS. 1 marca 1944 r. został awansowany do stopnia kapitana. 4 listopada 1943 r. znów trafił do 317 DM, ale tym razem objął dowództwo eskadry. 18 września 1944 r. odszedł do Dowództwa Sił Powietrznych, gdzie zastał go koniec wojny. Od 17 stycznia 1947 r. był oficerem operacyjnym w Dowództwie Brytyjskich Okupacyjnych Sił Powietrznych. W styczniu 1947 r. został zwolniony do rezerwy.

Od 9 marca 1941 r. do końca wojny wykonał 153 loty bojowe w czasie 207 godzin i 40 minut oraz 61 lotów operacyjnych w czasie 54 godzin. Był odznaczony srebrnym Krzyżem Virtuti Militari nr 8597 oraz trzykrotnie Krzyżem Walecznych.

Pozostał na emigracji i był w dalszym ciągu związany z lotnictwem - latał m.in. we Wschodniej Afryce w Colonial Office. Mieszkał w Londynie.

Zmarł 25 kwietnia 2010 roku w Londynie