Kazimierz Mamełka
Absolwent z 1946 roku Wydział tkacki

Kazimierz Mamełka urodził się 30.10.1922 r. w Łodzi. W 1946 r. ukończył Państwową Szkołę Techniczno- Przemysłową, w 1949 r -studium pedagogiczne dla nauczycieli szkół zawodowych, a w 1953 r. uzyskał tytuł inżyniera tkacza po egzaminie eksternistycznym na Politechnice Łódzkiej.

W latach 1946 - 1949 pracował w Zakładach Przemysłu Bawełnianego nr 2 i 5 w Łodzi, w 1949 - 1961 był nauczycielem tkactwa w Szkole Włókienniczej, w 1961 - 1963 wizytatorem i kierownikiem referatu w Kuratorium Okręgu Szkolnego m. Łodzi, a w latach 1963 - 1983 do czasu przejścia na emeryturę był dyrektorem Zespołu Szkół Włókienniczych Nr 1 w Łodzi.

Opublikował 12 książek i skryptów, skryptów min. Technologia Tkactwa cz.l i II, PWT Warszawa 1953 i WPLiS, Warszawa 1956; Tkactwo cz.ll (współautor J. Grosman) WPLiS, Warszawa 1962 ; Podstawy Budowy Tkanin, ZSZ nr3, Łódź 1970; Przewijarka RZ3 i RZ5, ZSZ Łódź 1970.

Jest autorem około 50 programów nauczania i opracowań metodycznych oraz dwóch okolicznościowych artykułów w Techniku Włókienniczym w 1979 r.

Z ważniejszych wydarzeń czasie kadencji należy wymienić: powołanie Rady Naukowo-Technicznej (1963); przeniesienie Technikum Zaocznego do Technikum Włókienniczego nr1 (1964); oddanie do użytku nowoczesnego pawilonu chemicznej obróbki włókna (1966); utworzenie wydziału tkactwa dekoracyjnego (1968); uruchomienie oddziału przędzalni bawełny wyposażonego w nowoczesne maszyny i aparaty kontrolno-pomiarowe produkcji krajowej i zagranicznej (1969); odznaczenie szkoły Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1973); przemianowanie szkoły na Zespół Szkół Włókienniczych nr 1(1976); otwarcie wydziału konserwacji wyrobów włókienniczych (1977).

Kazimierz Mamełka od 1936 r był drużynowym ZHP, od 1961 r. - komendantem Hufca ZHP, przewodniczącym sekcji tkackiej w Centralnym Ośrodku Metodycznym w Warszawie (1951-1961),członkiem Komisji Programowych Ministerstwa Oświaty i Wychowania (od 1962r.)

W czasie okupacji był kierownikiem konspiracyjnej grupy harcerskiej (1939-1942), a potem więźniem obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu i Oranienburgu(1942-1945).

Odznaczony został m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Honorową Odznaką m. Łodzi, honorowymi odznakami resortowymi i stowarzyszeniowymi.

Zmarł w 2004 r. w Łodzi.